“Je kunt er ook heen om de plek zelf te vieren.”

Mary-Ann Schreurs was op verschillende momenten in haar meer dan 25-jaar lange politieke leven betrokken bij het gebied Marienhage. Van het begin af aan was ze doordrongen van het belang van dit gebied voor de stad –en waar mogelijk– zette ze zich in voor het algemeen toegankelijk maken ervan. Ze is zeer enthousiast over het resultaat en prijst de rol van DELA. “Ondanks alle hobbels is DELA erin blijven geloven, en het is gelukt! DELA heeft echt het verschil gemaakt.”

Achterstallig onderhoud

Voor Mary-Ann Schreurs begon het hele verhaal van DOMUSDELA eigenlijk met het brengen van een negatieve boodschap. De paters klopten bij de toenmalige wethouder aan met de vraag of de gemeente de Paterskerk wilde overnemen. De kerk had flink achterstallig onderhoud en de Augustijnen zelf hadden geen geld om dat te bekostigen. “Helaas moesten wij op dat moment fors bezuinigen, dus onze eerste mededeling aan de paters was “Sorry, daar hebben we geen geld voor.”

Archeologische opgravingen

Voor Schreurs was dat echter geen kwestie van over-en-sluiten. Het zit in haar bloed om altijd te zoeken naar een plan-B voor zaken die de moeite waard zijn. “Dan probeer ik op allerlei manieren te kijken of er geen alternatieve oplossingen zijn. En de ervaring leert dat dat bijna altijd het geval is. Alleen moet je dan soms andere routes bewandelen.” Zo ging het ook met de aanpak van de problemen van de paters. “In die tijd dat ze zich voor het eerst bij ons meldden, waren er net archeologisch opgravingen gedaan. Daaruit bleek hoe rijk de geschiedenis van deze plek is en hoe belangrijk die is geweest voor Eindhoven. Al snel kwam het besef dat het fantastisch zou zijn deze plek te behouden en terug te geven aan de stad. We hadden geen idee hoe. Maar die wens was wel de basis van de zoektocht die vervolgens begon. We wilden een goede –en vooral ook haalbare– invulling van het gebied. Uiteindelijk heeft dat geresulteerd in het huidige DOMUSDELA.

Rituelen

Los van het feit dat een ‘heel fijne plek’ nu toegankelijk is voor een breed publiek, vindt Schreurs het ook mooi dat met de komst van de ceremoniehuizen meer ruimte komt voor het vieren van rituelen. “Hier is tientallen jaren minder aandacht voor geweest. Zeker de babyboomers participeerden vaak niet meer in allerlei ceremonies. Maar je ziet in deze tijd de behoefte weer toenemen om belangrijke gebeurtenissen in een leven te vieren. We zijn dit nu met zijn allen weer opnieuw aan het uitvinden. Het is heel speciaal dat DELA hierin een vehikel wil zijn. En tegelijkertijd: je hoeft er niet alleen heen voor een viering, je kunt er ook ‘gewoon’ heen om de plek zelf te vieren.”

Bruggetje

Juist daarom hamerde Schreurs er altijd op dat het een laagdrempelige, voor iedereen toegankelijke, plek moest worden. Wat haar betreft is het voetgangersbruggetje over de Dommel daar een onlosmakelijk onderdeel van. “Als voetganger verhoud je je heel anders ten opzichte van de openbare ruimte. Bovendien draagt het bruggetje bij aan de ontsluiting van onder andere het NRE-terrein en daarmee van een belangrijk deel van het centrum. In Eindhoven zijn, net als bijvoorbeeld in Rotterdam, de verschillende stadsdelen slecht met elkaar verbonden. Op het moment dat je daar iets aan kunt verbeteren, heeft dat een enorme meerwaarde.”

Wat helemaal bij Schreurs past, is dat ze ook bij zo’n onderwerp als de voetgangersbrug zoekt naar alternatieve mogelijkheden om het te realiseren. Zo zocht ze verbinding met de TU-Eindhoven, die de brug als een experiment van bouwen met biomaterialen wilde uitvoeren. “Daarmee creëer je iets extra’s op die plek, dat helemaal post bij die omgeving. Want het nieuwe kan zich best verhouden ten opzichte van het verleden, als het op de goede manier gebeurt.

Het bruggetje als symbool

Schreurs ziet ‘het bruggetje’ als een symbool voor de betekenis van die plek. “Een stad bestaat uit vele lagen. Als je op dat bruggetje staat zie je er vele tegelijk: je ziet dat je state of the art bezig bent, je ziet de Dommel, waar alle industrie in oorsprong omheen gevestigd was, je ziet het klooster dat er al heel lang staat en je ziet de laatste ontwikkelingen zoals op het NRE-terrein. Samen vertellen ze het complete verhaal van het verleden, het heden en de toekomst.”